Βαλκανικοί Πόλεμοι

*Άρθρο στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο

Μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου το 1897 και την ήττα της Ελλάδας ο Ελληνικός στρατός δεν ήταν μια υπολογίσιμη δύναμη στα Βαλκάνια . Για αυτό το λόγο συμφώνησαν οι δύο σύμμαχοι Σερβία και Βουλγαρία την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην συμμαχία αφού πίστευαν ότι ο Ελληνικός στρατός δεν θα μπορούσε να εισχωρήσει βαθιά στην Μακεδονία και να διεκδικήσει εδάφη της Μακεδονίας όπου ήταν και ο μεγάλος στόχος των Σέρβων και των Βουλγάρων, η κατάκτηση της Μακεδονίας. Περίμεναν από την Ελλάδα με το στόλο να σταματήσει την μεταφορά ενισχύσεων από τα λιμάνια της Μικράς Ασίας προς την Ευρωπαϊκή Τουρκία, όπως και πράγματι έκανε.

Η Βαλκανική συμμαχία ήταν ιδέα του εθνάρχη μας Ελευθέριου Βενιζέλου και η Ελλάδα είχε ως στόχο την κατάληψη της Ηπείρου, Θεσσαλονίκης, Θράκης, νησιά του Αιγαίου και την Κωνσταντινούπολη η οποία θα γινόταν η πρωτεύουσα του κράτους. Δυστυχώς το νησί μας ήταν αποικία της Βρετανίας και δύσκολα θα επιχειρούσε ο ελληνικός στόλος την κατάκτηση του νησιού αφού η Άγγλοι ήταν φημισμένοι για το δυνατό στόλο και για την εποχή ήταν μια από τις μεγάλες δύναμης του κόσμου .

Στις 5 Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα ανακηρύσσει πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μια μέρα μετά από την Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Βουλγαρία και είχε ως αποτέλεσμα την ήττα της Τουρκίας. Με το τέλος του Α’ Βαλκανικού Πολέμου η Βουλγαρία ξέσπασε και δεν μπορούσε να βρει μια κοινή γραμμή για την τύχη των νέο-κατακτηθέντων περιοχών, κι αυτό σήμανε την αρχή του Β Βαλκανικού πολέμου και την Βουλγαρία ως κοινό εχθρό και την κρυφή συμμαχία των Σέρβων με την ‘Ελλάδα. Μέχρι το τέλος του Β’ Βαλκανικού πόλεμου η Ελλάδα διπλασιάστηκε πληθυσμιακά και η έκταση έγινε διπλάσια, έλεγχε τα νησιά του Αιγαίου και επίσης έγινε η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913 .